Թուրքական հովանու ներքո գործող, տեռորիստական՝ Հայաթ Թահրիր աշ-Շամ կամակերպության առաջնորդն արդեն հայտարարել է, որ վերադարձնելու են բոլոր տարածքները որոնք օկուպացվել են Իսրայելի կողմից 1967 թվականին, այդ թվում Գոլանի բարձունքները:

Եթե չխորանանք մանրուքների մեջ, ապա կտեսնենք հետևյալ պատկերը. 1. Սիրիայում ներգրավված էր և ռազմական ներկայություն ուներ Ռոսաստանը՝ ԱՄՆ-ի հիմնական գլոբալ մրցակիցը, որը Սիրիայից դուրս եկավ...

Ռուսաստանի մեծագույն սխալը բարոյականության դաշտում է, իրենցով են չափում դիմացինին և ինքնահոսի են թողնում այն երկրների ներքաղաքականը, որոնց արտաքին սպառնալիքից իրենք են պաշտպանում:

Սիրիայում Ասադի իշխանության տապալումից և թուրքամետ զինված խմբավորումների սրընթաց հաղթանակից հետո կարելի է փաստել և կանխատեսել հետևյալը. 1. Սա Մեծ Մերձավոր Արևելքի վերաձևման և վերափոխման փուլերից մեկն է, սակայն` ոչ վերջինը:

Միջազգային ասպարեզում բոլոր իրադարձությունները, ինչու չէ՝ նաև ներքաղաքական գործընթացները հասկանալու բանալին ՌԴ-Արևմուտք հակամարտության մեջ է: Այստեղ ամեն մի փոփոխություն և նոր իրավիճակի առաջացում կապված է այդ հակամարտության և հատկապես ուկրաինական պատերազմի հետ...

Հալեպից Դամասկոս տարածությունը 310 կմ է: Ավտոբուսով այն կարելի է անցնել շուրջ 3 ժամում:

Սիրիայում կատարվողը հասկանալու համար անհրաժեշտ է հետ գնալ: Պետք է սկսել նրանից, որ Իսրայելը նախորդ դարի վերջերից ԱՄՆ -ին ներկայացրեց մի ծրագիր, ըստ որի ինքը կարող է տարածաշրջանում պրոամերիկյան կայունություն ապահովել, միայն թե անհրաժեշտ կլինի տարածաշրջանի մի քանի երկրներում իշխանափոխություն կատարել: Ծրագրի կայացմանը լծվեց հրեական լոբբին:

Համաշխարհային մամուլը գրում է, որ մայրաքաղաք Դամասկոսը գրավված է, իսկ նախագահ Ասադը հեռացել է երկրից։

«... Անմոռանալի է այն ոգևորությունը, որով 2009 թ. հունիսի կեսին ... Երևան ժամանած Սիրիայի նախագահ Բաշար ալ-Ասադը պատմում էր Թուրքիայի հետ բացվող բարեկամության նոր հեռանկարի մասին ու վկայակոչելով Դավութօղլուի «զրո պրոբլեմ հարևանների հետ» տեսությունը՝ Սերժ Սարգսյանին փաստարկում, թե ինչու Սիրիան չի կարող գնալ Հայոց ցեղասպանության ճանաչմանը։ Նույնքան անմոռանալի էր այդ առանձնազրույցի ժամանակ Սարգսյանի կանխատեսումը. - Դուք թուրքերին լավ չեք ճանաչում։ Կգա ժամանակը, և արդյունքով կդատենք։

Սիրիայի մասին վերլուծություններ գրելը սխալ եմ համարում, քանի որ փորձագետ չեմ այդ հարցում, բայց սա ևս մեկ անգամ լրացուցիչ դաս է հասկանալու, որ երբ քո պետության պաշտպանության հույսը դնում ես այլոց վրա, չես ստեղծում ուժեղ ու հզոր անվտանգային համակարգ, դրանով իսկ դառնում ես շատ խոցելի, քո հաշվին վաղ թե ուշ կարող են պայմանավորվել հենց քո անվտանգության թվացյալ երաշխավորները, պայմանագրերն էլ չեն փրկի, տարածքային ամբողջականության ճանաչումը՝ ևս: Հենց սա տեղի ունեցավ հաշված օրերի ընթացքում Սիրիայի ճակատագրի դեպքում։ Մեծ առևտուր գնաց ՌԴ-ի, Իրանի ու Թուրքիայի միջև, ամեն մեկը մի բան շահեց, իսկ Սիրիան հայտնվեց ահաբեկչական խմբավորումների ձեռքին՝ դրանից բխող բոլոր աղետալի հետևանքներով: